Benim bir canla sevip, özlemlerle andığım.
Kabusa dönüşen uykularımın arasında,
Uyanıp uyanıp varlığına sığındığım.
Ne çok izledim seni uykularında.
Kokunu giyerdim üzerime.
Ah kendine çekmelerin!
Uyurken bile durup durup öpmelerin.
Göğsünün altında delice çarpan bir dünya.
Sahi biz en son ne zaman beraber uyuduk?
Sanki bin yıl geçmiş gibi.
O günden bu güne dünya yıkılmış,
Yeniden kurulmuş gibi.
Tanıdığımız her kes ölmüş gibi.
Dünyanın bir ucunda sen, bir ucunda ben.
Şimdi neredesin mesela?
O taptığım gülüşün kimlere yansıyor.
Kimler duyuyor kendimden bile kıskandığım sesini.
Şimdi sesin düşse yanlızlığıma.
Yüzün yansısa yüzüme.
Ah şimdi!
Bir dokunabilsem ellerine.
Gök yüzü yarılacak inan özlemimden.
Hasret Sayınta
Kayıt Tarihi : 23.12.2023 21:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinizi
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)