Alıp sırtıma sevdamı
Bir uçurum kenarından
Bırakıverdim kendimi
Özlediğim ölüme an kala
Bırakıpta bedenimin yarısını,
Bıçak sırtı kayalarda
Kan revan içinde buluştum tıoprakla
Özlediğim ölüme an kala
Artık ne acı vardı yüreğimde
Nede yükünü çekemediğim sevdam yanımda
Ne canım yandı, nede geriye bakacak halim vardı
Özlediğim ölüme an kala
Önce siyah saçları geldi aklıma
Sonra vefasız bakan gözleri
Sonrada.....
Belkide sonsuza kadar seni sevemiyeceğim,
sevemiyeceğim seni diye yazan o elleri
Özlediğim ölüme an kala...
06.11.2005
Belgin ErturkKayıt Tarihi : 22.11.2005 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevemiyeceğim seni diye yazan o elleri
Özlediğim ölüme an kala...
Bir şarkı çalardı kır kahvesinde sevdayı ve ölümü anlatırdı dinleyenlere geçmişten bugüne ne yaşamışsak ne yaşatmışsak bu dizeler bana o şarkıyı anımsattı Belgin hanım yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (2)