Özkan Erdoğan Şiirleri - Şair Özkan Erdoğan

Aldırma gönül bu hicran göz yaşlarıma
Ben yanlızlıgın gölgesinde umut firarisiyim
Ne yolumun nede yolculugumun gayesi var
Ben hayallere mecnun yarınlara mechul

Aldırma şakaklarımda ki beyaza

Yine köşe bucak gezinirim anne
Gurbet işledi sardığın şu sineme
Yine efkarlandım ve seni aradım
Dayanılmaz yokluğun en çok sana yandım

Susadım bana sarılmana beni sevmene

Gözüme,gönlüme bi-care isterim deva
Nerdesin ey benim kaybettigim ölümsüz sevda..?
Hasret cek diyorsun da bu mu bana reva..?
Neylersin deli gönül yıkar seni bu kısa rüyaa

Eger sözlerim tükenmese idi
Gönlüm hasretden dem vursa idi
Ruhum dünyan vazgecmese idi
Ellerim yazmaktan
Kalemim ise tükenmekten korkmasa idi
Ufkumda dünyalık sevdalar olsa idi

İhyalık geceler korkuya adres
Ruhaniyetsizligin adı olmuş stres
Habersiz sankı alemlerin rabbinden
Çilekeş zannediyor kendini gercekten

Dert deyalarında düşmüş gibi

Agzında ab-ı hayat zikri ile gönül bir vakit yunus olur
Gönlünde sevda ile cöllerde bir garip üverys olur
Sevda ile döner durur cihana bir mevlana olur
Canı bülbül olanın ise cananı elbet gül olur

Agzında ab-ı hayat zikri ile gönül bir vakit yunus olur
Gönlünde sevda ile cöllerde bir garip üveys olur
Sevda ile döner durur cihana bir mevlana olur
Canı bülbül olanın ise cananı elbet gül olur

Kardelenler misali yırt gel kefenini
Göcmen Kuşlar gibi aş gel diyarları
Bırak gel bir kenera üç günlük sevadaları
Bu gönül bir seni birde yagmurları cok özled

Dünyalık seraplar icinden cıglıklarla uyansam
Rahmet damlalarıyla efkarımdan arınsam
Gecmişimi azad edip,yeniden dogrulsam
Dönermiyim aceb pişmanlıgın olmadıgı en başa..?

Tövbeler edip ruhumu hazandan arındırsam,kurtarsam

Üstüne titredigim güller dahi boyun bükmekte
Her ne kadar nevbahar olsa da,hasat zamanı gönül yine hüzün dermek de...

Efkar,rüzgar misali güllerimi yıpratmakta
Yeryüzü sessiz kalsada bulutlar aglamak da...