Özkan Aksoy Şiirleri - Şair Özkan Aksoy

Birazdan herşey son bulacak...Sevgilimsin.Öyle değil böylesin! Ne anlatsam kırmızı kapaklı çöp kutumuza yakışıyor...Sen mutfak taşlarısın.O soğuk sarsıntılarınla beni mutlandırır, sonra duvarları tekmelememe engel olursun! Sevgilimsin.Birazdan herşey son bulacak...

Belki hiç bilinmeyecek, belki hiç kimse tarafından önemsenmeyecek kavramlardı.Sevgilimsin.Orada değil buradasın! Nasıl baksan içimi sızlatır, sonrasında kitapları yakmama engel olursun! Sen perdemin desenisin.Sevgilimsin.Belki hiç bilinmeyecek, belki hiçkimse tarafından önemsenmeyecek kavramlardı...

Sevgilimdin.Kavramlar yolunu şaşırdı.Birazdan herşey son bulacak...
(15.02.2001)

Saati gidişime kur
Devrik güneşin
Kopan yansıması
Unutulmuşluk bu mu?

Kesik ruhlarında

Nefretle
Karıştı öfke
Ve kırgınlık doğurdun
Herşeyinle!

Ateş paslandı

Sonra içinden çıkamadığın bir günah çukuru
Akmayan yanardağ gibi
Biriktirdikçe herşeyi içinde
Kaldırımın birinde sızan bir orospu
Kusamadıkça şişen içi boşluk dolu ayyaş
Sonra ayrılmak istemediğin bir günah çukuru

Dile gelmeyenin sıkıntısı
Tene değince
Gözle görünmeyenin gizemi
Yok oluyordu.
Isıtılmış bir yatağa girdiğinde
Kırılınca gurur

Gökten hiç elma düşmedi diyerek
Kucaklarınız hep boş
Beklediniz

Bir gün
O elmalardan biri

Su yüzüne bakmıyorsa
Çekil
Çarparak dağılan dalgalar
İçine yalnızlığı katarak
Çoğalır
Kabaran nehir taşmıyorsa

Neden biter bazı zamanlar
Unuturuz aslı kaldığı yerde
Omuzlarına yaslanıp ağladıklarımız
Hiçe sayar kendini
Ayak altında ezilir paylaşımlar
Tutkusundan delirdiğimiz o yürekler

Aşkın noktalarını silen çocuk
Virgülleri birleştirdiğinde
Ortaya çıkan tablo
Gökkuşağını karartıyordu
Kanatları kopuyordu serçelerin
Kuzeye, güneye, doğuya, batıya

Aşkta heyecanı yitiren çocuk
Duvardaki aynaya
Mutsuzluğu vurduğunda
Dökülen parçalar
Acıtmıyordu
Geriye kalan boşlukta