İnsan, insanlığın gözlerine baktığında bir yaşam görecek.
Yaşam biraz göreceli, bir görüşünden bin nefes duyacak.
Duyuşu, görüşünden derin olduğunda bir solukta kendini bulacak.
Bir andır yaşam, ve bir duyuş anı görebildiklerinin ötesinden.
Çoğu kez kendidir görmediği gözünün içinden akan yaş zaman.
Zamanın görebildiklerini yaşar gibi akar tüm görülenler.
Varlığını kendine bütünlemek bir nefesten fazlasıdır.
Ruhunu alıp gider gibi kendine,kendinin ruhuna dokunur gibi.
Bırakmak kendini kendine soluksuz bin düşünceden.
Tutar gibi sonsuz içinden bir an, sonsuzca varolan sen.
Değil ne yaşam ki ne ölüm söze sığmaz öze bürünen.
Yaşayış kalbinde kendinin özüne sözsüz bir duyuş.
Bin soluk, bin yaşam, kendine varıştır özgürlük.
Kayıt Tarihi : 18.3.2012 03:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!