özgür olmak için güvercin olmakta yetmiyor
güvercin oldun muydu çıktın mı yuvadan
dümdüz uçacaksın mavi semalarda
acıkmayacaksın, susamayacaksın
çelik gibi güçlü olacak kanatların
colomb’un tayfalarına selam durup
ilerleyip batıya gelip konacaksın yuvaya…
dolaşın başımın üzerinde
özgürüz diye beni kıskandırmak için
kaderimiz aynı be güvercinlerim
ha siz yüz metre karelik alanda dönüp durmuşsunuz
ha ben yüz bin metrekarede mekik dokumuşum…
güldürmeyin beni…
Kayıt Tarihi : 18.8.2006 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!