Özgürlük Şarkısısın Şiiri - Faruk Avşar

Ben seni Diyarbakır gibi düşündüğüm her anımda
sen yüreğimin surlarının en yükseğinde
şafağın doğduğu özgürlük şarkılarını söylerken
seni sevmiştim sevgilim...

Sen bedenimin her hücresinde yanıp meşaleye dönüşünce
özgürlük şarkıları senin için yüreğimde söylerken çığlık çığlığa haykıra haykıra avazım çıktığı kadar yer gök inleyen gönül feryadıma
kulak tıkayarak seni sevmiştim sevgilim...

Sen bensiz yaşadığın tüm rüzgarların ve fırtınaların esaretini yaşarken
sen tahmin bile edemiyeceğin bedenimin ülkesinde vatanım olmuştun.
senin sevdanla fetih edilmiş bu kalbim seni yaşarken. esareti sensizliğin hasretinde sensiz yapa yalnız yaşıyordum sevgilim...

Seni düşündüğüm her an damla damla ilmik ilmik eriyen dağ misali
senin hasretinle son bitişi yaşayarak seni sevmiştim sevgilim. sünmüş gözlerimdeki feneri senin kalbinin aşk penceresinde yanan ışıkla
bir daha yaşam bulacağını düşündüğüm için seni sevmiştim sevgilim.

Sen sessiz esip ormanda uğultular içindeki korkuyu bana yaşatsan
hatta yalnızlığı yaşatsanda ben ölümsüzlüğü senin varlığınla yaşıyorum
sen bu gezegende var olduğunu bildikçe ben yaşamı değer biçilmez
bir armağan gibi kutsal varlık görerek seni sevmiştim sevgilim.

Seninle var olmak seninle son vedanın son nefesini vereceğimi bilmesende ben seni kalbimin ormanlarında akan nehir gibi yaşarken yokluğunlada kurmuş çöle dönüşen duyguları yaşayarak seni çok sevmiştim belki inanmaz belki kavramı zor olan sevda olsada ben seni sevmiştim sevgilim...!