Özgürlük İçin Şiiri - Behçet Aydınlıoğlu

Bir söyleşi çekiyor yüreğim
Çabalar ediyor ruhum
Bedenimse yorgun argın
Dilim sessiz sedasız
Bitmedi bitmeyecek azabım.

Çökmüş karabulutlar kaşlarıma
Gözlerim sağnak yağışlı
Sabır dolup taşıyor avuçlarım
Bir enkaz altında kalmış varlığım.

Uzunca bir yol gitmeliyim
Çakıl taşları çarpmasın ayaklarıma
Düşmekten korkarım
Cevapsız kalmış duygularım
Ben bu zulümden yanarım.

Ağaçlar yeşillensin bahçelerde
Börtü böcekler uçuşsun
Kuşlarla kelebekler kardeş olsun
Karıncalar gibi
Karıncalar gibi insanlık kardeş olsun.

Zulme boyun eğmesin çocuklar
Dağlar yerinden kıpırdamasın
Ormanlar katledilmesin
Ocaklara ateş düşmesin
Ağıtlar yakmasın analar
Kötülükler zedelensin.

Kan ağlıyor yüreğim
Umutlarım can çekişiyor
Hayatlar namlunun ucunda
İnsanlık ölmesin öldürülmesin
Bırak yaşasın hayatın baharında
Bırak yaşasın güzellikler bu dünyada...