Özgür Serçe Şiiri - Harun Tolga Peker

Pimi çekilmiş bir hayatın
Yükü var omuzlarımda,
Dudaklarından yalnızlığa
Hoşçakallar eşliğinde
Sürgün yemiş bir mahkumum,
Yardım et..

Kırılmış hayallerimizi onarmaya çalışırken
Kestik ellerimizi
Keskindik,
Baldan tatlı sirke olamasak da
Adım atmayı öğrendikten sonra
İcat ettik terk etmeyi..

Sevişmelerin işlek olduğu
Bir rus barında bıraktık
Cesaretlerimizi,
Korkularımızı körpe bıçaklar altına yatırıp
İlkokul öğrencisi saflığında
Tanıdık tenlerimizi,
Bir o kadarda,
Masum ve haylazdık..

Gün ışığını göremedğimden dolayı
Yakamozun pencereme vurduğu anlar da
Yazardım seni,
Esmer tenin,
Kömür gözlerin
Siyah dekolteli geceliğin ile
Gülümserdin her şiir de bana,
Mutluluktan ağlardı kalemim,
Kağıdım gözyaşı koleksiyoncusu..

Gittiğinden beri hasat mevsimi
Gelmedi yüzüme,
Sakallarım da çocuk büyütür,
Aknelerim mayın döşerdi suretime,
Göz altlarım mors alfabesi,
Ne zaman bir cigaralık sarsam
Seni katarım Diyarbakır afyonuna,
Dumanım da,
Hayal,
Dumanım da
Gölge,
Dumanım da
Annem olurdun..

Şimdi,
Göğüs kafesinden serbest bırakılmış
Bir serçe gibiyim,
Özgürlüğün ne olduğunu bilmeden
Kanat çırpıyorum gökyüzüne,
Yardım et,
Düştüm düşeceğim,
Öldüm öleceğim...