Açarak geniş kanatlarını,
Bana doğru uçmuştun,
Zamanı ve mekanı belli olmayan yerde,
Dert üstü murat üstüydük,
Hatta çok gençtik,
Ne zaman ki el ele ,
Özlediğim sözler var,
Defalarca senden duyduğum,
Unutturan Sözler,
Okşayan,
İpeksi, Pembe sözler
Beni alıp götüren,
Yanındaydım,
Bana baktı gözleri doldu,
Sonra dönüp son bir kez güldü,
Kimse bilmez ama sen bil,
Hastalıktan değil,
Sensizlikten öldü.
Hatırlar mısın ?
Evin balkonunda otururduk,
Aynı yöne baksak da,
Sen denizi görürdün,
Ben insanları,
Şimdi karşı karşıya oturuyoruz,
Görmek için göze,
Duymak için kulağa ihtiyacım yok,
İyi işitiyor, net görüyorum,
Bedenimi terk ettim,
Ruhuma saklandım,
Bir dinginlik bir doygunluk ki sorma,
Bu dünya gerçek değil,
Kimsenin bilmediği,
Beynimizin yetmediği gerçekler var,
Gelirken bilmiyordum,
Giderken de bilemeyeceğim,
Gittiğimde göreceğim.
Kabul et kocadın,
Gözlerinin feri sönmüş,
Başında saç,
Ağzında diş kalmamış,
Diline hükmedemez olmuşsun,
Dönüp aynaya baksana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!