Özgür kuş Şiiri - Ahmet Cemil Atay

Özgür kuş
Mahpus zamanların nakşı var gözlerinde ve koca surlarla çevrilmiş dehlizlerin ürpertisi
Yorgun kanatlarında ufuk çizgileri belirmiş, titreyen saniyeler gövdesine sinmiş
Yükseklerde bir korku var saklı şimşeklerin ardından ve bulutların suretlerinde bir gürleme
Sonsuz boşluğun –sonsuz sessizliğinde sonsuz bir yol kayıp diyarlara doğru ve yer küre ayaklar altında yürümekte
Gagasında yutkunamadığı anılar ve ciğerlerinde kıyamadığı gençlikten kalma bir boşluk nefes
Ayaklarında bin bir gece masallarının prenslerinden haberler var, kötü kalpli kadınlar ülkesine
Ve kanatlarına bulaşmış siyahlıklar nefsin ejderha hallerine benzemekte
Dilinde bir nakarat nesillerden nesillere gizli bir ayinden kalma bir Süleyman lisanında ahir beste

Kaf dağının eteklerinden ve hayaller ülkesinden bir su şırıltısı
Kuş bakışı bulanık gözlerinden yorgun saniyelere karışmış bıkkın dakikalar akıyor
Bir şelale kurumuş dudaklarında yağmura karışıyor
Bir çoban sıra sıra tepeleri önüne katmış ve ardında binlerce koyunu gün doğumuna koşuyor
Güneş sessizce tepeler ardında pusu kurmuş, ay yüzlü sevgiliyi bekliyor
Kanatlar bir ahenkle çırpılıyor bir ağırlık karanlıkla beraber göz kapaklarına çöküyor
Göç kervanının peşinde pervane bir divane kuş sersem sersem hep aynı yerde dönüyor

Karanlık ve nem koynuna sinmiş ıssız mı ıssız bir mağara var ufukta
Dizlerinde derman yok, gözlerinde uykusuzluk ninnisi ve süzülüyor sinsi sinsi
Karanlığa gömülmüş kartal bakışlardan bir haber, mübadele ağır cana karşı uy
Hayaller mezarlığında bir an daha fazla yaşama arzusu
Özgür kuşun ölüm vurgunu.