Kırılmış umut dalımız
Bahar solmuş yaz bozulmuş
Kötüye çıkar falımız
Neşe gitmiş haz bozulmuş
Sevdik ama sevilmedik
Kocaman bir bahçemiz vardı
Yolu hem uzun, hemde dardı
Bahçemizde yok yoktu, binbir ağaç mevcuttu
Babam bir defne ekmişti,o da çok iyi tuttu
İstanbul kutsal şehir
Dünyanın tek gülüsün
Boğaz ve denizinle
Gelin gibi süslüsün
Tarih yatan mazinle
Uyanın artık beyler
Rahatça uyumayın
Hesap soran yok diye
Oyunlar oynamayın
Bu kahpe kurşunların
Nasıl anlatayım bu aşkı sana
Tuhaf bir duygudur anlatılamaz
Bulutlar üstünde koşarcasına
Tatlı bir beladır baştan atılmaz
Belli olmaz derler aşkın zamanı
Gözün aydın olsun senin
Bitti bu aşk bitti artık
Diyeceğim yoktur benim
Şu canıma yetti artık
Artık sevin
mazi yüreğimde cam kırıkları
hayatım ağlıyor içim kanıyor
sırtıma almışım ayrılıkları
geziyorum gören deli sanıyor
geceyi sabaha yasla bağlarım
Bu kez kızmayacağım
Sessizce ve usulca
Bırakıp gideceğim
En iyisi bu bence
Bağrıma taş basacağım
Şu zavallı gönlüm kafayı sana
Taktı ama beni anlamadın sen
Kavuşmak ne zaman diyerek fala
Baktı ama beni anlamadın sen
Benim için yoktur dünyada eşin
bir yanda kahkaha bir yanda nalan
çok düşündüm çare bulamıyorum
dört yanımız olmuş sadece yalan
bu hayattan birşey anlamıyorum
herşeyi yönetir olmuş tek felek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!