Asırlar geçti.Her şey bir sis perdesinin arkasında kaldı.
aklımızla-duyularımızla irdelemek,eşelemek,tırnaklarımızla
kazıyarak tablodaki esrarı bulmaya-anlamaya çalışmak
imkansız hale geldi.
Bir düzlem parçası gözümüzün önünde.Tek boyutlu.
Derinliği yok.Arkada,önde,yanda ne var bilinmiyor.
Fazla uğraşırsanız tualdaki renkler birer birer kaybolacak,
çizgiler,figürler,şekiller uçacak ve anlamsızlığın
kapıları açılacak.
Sonra...
Hafızası kaybolmuş yığınla insan gökyüzünün açılan
kapısından boşanan yağmurla beraber dipsiz bir kuyuya
sürüklenecek.
Kayıt Tarihi : 22.8.2013 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!