Özen Öksüz Şiirleri - Şair Özen Öksüz

Güneş battı...
Doğmaya niyeti yok gidişinle...
Saatler durdu...
Zaman dondu...
Şimdi yalnızlık hakim
Şu koskoca şehirde...

Geç kaldın...
Uğruna herşey verilen Sevdalara
Perde açıldı
Roller dağıtıldı,
Hiç görmediğin oyunculara...
Sahte gözyaşları,

Bir varmış, bir yokmuş
Biri çok sevmiş, biri terk etmiş
Biri sonsuz güvenmiş,biri sırt çevirmiş
Bir sevda masalı yine böyle bitmiş............

Kırık bir kalp enkazda kalan

Git...
Ama gülüşünü bende bırak
O eşsiz unutulmaz saflığı...
Bırak git...
Ağlamak olsa da karşılığı...
Git...

Tedirgin bir bekleyiştir aşk
Ummadığın zamanda geliveren
Rüzgar olmasada, esintiden ümidini hiç yitirmeyen
Güneşli havada bile içini titreten
Ağlamaktır çoğu zaman aşk
Ya ansızın silinip giden yada hiç bitmeyen

Sendin belkide...
Gelmeyeceğini bile bile
Dipsiz bir kuyudan seslendiğim
Son umudum gibi gördüğüm
Sendin belkide.....

Bu yoldan dönüş yok sevgili
Yolu tozlu,taşlı olsa da
Yüzün gözün toz içinde kalsa da
Her adımda canın yansa da
Dönüş yok……………..

Daha önce gelmeliydin...
Ansızın, sorgu sual sormadan
Üstüm başım çamur olmadan
Ben hayattan bu kadar korkmadan

Daha önce sevmeliydin....

Ben sana yüreğimi,
İğneler batırasın diye vermedim...
Acılarıma acı katasın diye sevmedim...
Ben seni canımdan can bildim...
Dürüstlüğü savunurken daima,
İlk defa aşk için sahteliği istedim...

Bu son gidişim...
Çantamda umutsuz kirli geçmişin
Dilimden düşmeyen aynı sözcükler
Sevdalım ben seni ölümsüz sevmişim…

Bilirim...