Uyumaz ki ölüler
Her gece başucumuzda
Nöbet tutar beklerler
Onlar gökyüzünde
Koruyucu melekler
Beyazı seviyorum
Kıyılardaki balıkçıların kireç badanalı evlerindeki
Beyazı
Sabunun köpüğündeki
Doktorun giysisindeki beyazı
Gelinin gelinliğindeki
Kumsalda ayak izleri yok artık
İskeleler sessiz
Şezlonglar boş
Masalar kimsesiz
Sokaklar sensiz
Garsonları hüzünlü çay bahçesinin
Ayrılmak zor senden
Yaşamak zor seni bir çay içimi
Sen İzmir'in incisi
Gönlümün birincisi
Bırak meltemin doldursun içimi
Palmiyeli caddelerini
Vuracaksın şimdi kendini yollara
Düşünmeyeceksin ne iş güç ne para
Hayat zaten çok kısa
Çıkmazsın belki sabaha
Bırakacaksın tasayı kasayı
Yaşa bu dünyada
Hayatın efendisi gibi
Kazan emeğinle
Dolaşma serseri
Giriştiğin her işe
Mum ışığında gölgeler
Çevrede gülen yüzler
Bir yanda yaşlı bir kadın
Bir yanda gençler
İnsan gelecek güzel günleri düşler
Şu anda İzmir'de
Güneşe bak daima
Işığa aydınlığa
Karartmasın içini
Senin karanlık
Hayata inan
Canlılara bak
Güneş batarken körfezde
Yürüdüm yalnız caddelerde
Buğday verdim güvercinlere
Beyaz tavşana niyet çektirdim
Gezindim faytonla sahilde
Balonlara ateş ettim tüfekle
Üstlerine gideceğiz tüm gücümüzle
Korkmayacağız
İnanın hep beraber biz kazanacağız
Yapanın yanına kar kalmayacak
Verdikçe omuz omuza
Durdukça yan yana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!