Kaldı geride son 2 günümüz.
Zamana nedense, geçmiyor sözümüz.
Şimdi gülüyor yüzümüz.
Yakında ayrılığa, yolcuyuz.
Sevdiğinin elinden, kaçıp gidişini.
Birlikteyken ayrılığı,
Yaşarken ölümü.
Mutluyken hüznü,
Biz aynı anda yaşadık.
Kaderimizde varmış çektik çile.
Fırtına eser yel olur,
Yağmur yağar sel olur.
Güzel günler az olur,
Dertler seni buldukça.
Vardır bunda da bir hayır,
Sabaha karşı saat dört,
Yine kafamda binbir türlü dert.
Hepsinin içinde sen varsın,
Aklımda sadece o masum bakışın.
İçim üşüyor, yüreğim yanıyor.
Yine güneş doluyor odama,
Farklı bir gün edasıyla.
Ataman yazışıyor sevdalısıyla,
Sevmenin tarifi sorulur mu, yaşayana?
Söyle Ataman söyle var mıdır,suçun?
Öp beni uzaktan da olsa,
Çam kokularının olduğu her yer benim!
Onlar haber ederler, seni bana.
Senden bahsederler, sevgilim.
Arada sokul, banklara.
Yatakta, yolda,sınıfta…
Kısacası her yer, ortamda.
Yanımda taşır oldum bir kalem…
Şiir beni ne hallere soktun, sorma!
Otobüsteyim, gidiyorum.
Sarhoşluğumun en güzel anını,
Son sigaramın, son fırtını.
Hayatın her dem-i dakikasını,
Değişmem senin gibi bir kıza!
Değmezsin güzelim hiçbir şeye,
Nasıl da eğlenmiştik o gün.
Çocuklar gibi, hayatı umursamadan.
Bilemezsin sana olan yaklaşımı, seni gözlediğimi.
Sen kendi alemindeydin.
Kendi dertlerinle boğuşurken,
Ben yine de seni gözlemekteydim.
Yanıyor İzmir, Namus Elden Çıkmış
Bir Vatan Ki Kaderine Bırakılmış,
Bir Hal Çaresi Olsa Gerek.
Bunun Bir Formülü Olmalı Elbet
Galata’dan Çıksın “Bandırma Vapuru”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!