Işığı söndürme ne olur anne!
Bilirsin, karanlıktan korkuyorum!
Hayaletler görüyorum sanki tepemde
Canavarlar arkamda sanıyorum
Dahası, bir takım göz üzerimde...
Benim, minik bir kalbim yok ki
Seni hacmi kadar seveyim...
Benim, mangal gibi yüreğim var
Senin için 'öl' de öleyim...
Gözlerini toprak yaptım baktıkça
Gök yaptım, deniz saydım her karışını
Atlar koşturdum, kuşlar uçurdum
Gemilere demir attırdım derinliğinde
Baharıma çiçek, çiçeklere renk yaptım
Tek kirpiğin bin dünyaydı bende
Hasretin, yine estirdi rüzgarını
Döküldü dalımdan hüzün yaprakları
Kuş oldu, göç etti gönlüm
Birden, buz kesti buraları
Ben yine içiyorum biliyor musun
Seviyoruz
Yıldızlar duysun çığlığımızı
Her şey, aşka ait bu gece
Ve alem,
Hoş görsün bu yanımızı...
Gecenin her yudumunda zehir var
Her yudum, bir intahar maktubu
Yatağım şimdi, süngerden mezar
Beni, gördüm elinle koyduğunu
Bir damlaydı yaşadığım sevda
Ağlatmayan bir şarkı söyle bana
Acıtmayan bir şiir içimi
Ya da başka dünya göster hayatıma
Hızlandırayım buradan gidişimi
Sen ki hep uzaktaydın bana
Ayrılık vermeyecektin
bu aşkın üstüne
Şimdi düşmanımsın
sözüm söz
Bakma böyle sessiz
korkak gidişime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!