Ozanlık Şiiri - Dursun Yelken

Ozanlık sever zoru,
Türkçesi arı duru.
Bu nasıl ariflik ki,
Ağzı lağım çukuru.

Sözü alıp işlesek,
Neresinden başlasak.
Bu kadar çiğ olanı,
Hangi suda haşlasak.

Yaş gelmiş yetmişine,
Düşmüş ego peşine.
Hatır gönül dinlemez,
Çıkar edep dışına.

Ah ozan, ölü ozan;
Edep, töreyi bozan.
Sanki ilim deryası,
Her işe olur sazan.

Kenara koymuş ar'ı,
Lağıma eker darı.
Vurur sazın teline,
Güldürür çakalları.

Dava kalmamış gayrı,
Ozanlık olmuş sayrı.
Şiire "..k" katanın,
Vatana olmaz hayrı.

Mazlumoğlu şu tipe;
Hele bakın, ne tepe!
Parfüm saydığın şeyi
Al kullan, tepe tepe.
2018