ilk var olan ruhundu
Yildizlarin icinde yolundu
Dünyada bedenin bulundu
icine ruhun konuldu
ilk görünen kulagindi
O sesleri duyandi
Görülmez olur yollar
Eger etrafin kumsa
Yolunu kaybedersen
Günese bak
O sana yol gösterir
Bilki yalniz degilsin
Kalbimi verdim sana
Kiymetimi bilmedin
Canimi verdim sana
Al senin olsun diye
Gözlerin körmüs meger
Görmedin sevgimi sen
Zaman geciyor bir yel gibi
Ömrüm geciyor bir sel gibi
Almis beni kafesine
Kacsam desem kacamam
Baglanmisim hey dost
Ucsam desem ucamam
Bir zeytin fidani aldim tarlaya götürüp ektim
Rahat büyümesi icin herseyden onu korumak istedim
Ve etrafina telden duvar cekip beton direkler diktim
Cünkü ayrilik vardi cok uzaklara gidecektim vede gittim
Tam Yedi yil zaman aradan gelip gecti
Bir yarali can oturmus aglar
Yarali yüregi durmaz sizlar
Bakar etrafa göz yaslariyla
Kimseler yok yarasini sara
O Yarasina merhem varsada
Yoktur Lokman yarasini sara
Bir sonbahar sabahi yollarda yürüyorum
Bakiyorum agaclara yesil yapraklar sari olmuslar
Sonbahar geldiginde agaclarin yesil yapraklari sararir
Ve rüzgarlarin yardimiyla dökülürler
Bütün canlilar kis mevsimine
Hazirliklarini sonbaharda yaparlar
Gökyüzümde simsek cakti
Yagmur oldum bulutlarda
Ask yeliyle sepelendim
Toprakta Irmaklar oldum
Daglardan akarken costum
Cosarken deryalar oldum
Kücücük bir yumurtanin icinden cikiverdim
Ciceklerin arasinda buldum kendimi
Hayata ilk sürünmeyle basladim
Cünkü ayaklarin henüz yoktu, kücüktüm
Artik sürünürken anlamistim hayatimin zor gececegini
Heryerde Tehlike canlari caliyordu bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!