Ozan Şiiri - Naim Özdamar

Bin gönüle dola dola gelir,
Drama’dan Gümülcine düzüne,
Kan kokan,sevda kokan Balkan türküleri;
Dudaklarında Mustafçova kızlarının,
Çiçek çiçek yakılmış;
Bahar yağmurları gibi,
Gül olup,avuçlarına dökülmüş;
Yaprak yaprak derlediğin
Bu türküler,ah bu türküler!
Çizgi çizgi alnına akseder.

Volkanlar patlar sesinden,
Türkü söylemeye hasret,
Tütün kokulu nefesinden,
Şiirler serpilir ak kağıda mısra mısra;
Ucunda kara kalemin,
Kelimelerin raks eder.

Ne de geç gelir hanene,
Ilık bahar akşamları.
Oturunca efkar sofrasına,
Bir yaka köyünde,
Bulaşır yasemin kokusuna kirazın kırmızısı;
Muhabbetler karışırken akşamın karasına,
Ansızın…
Nerden düşer aklına bilinmez;
Bir İstanbul hasreti nükseder.