Oyun Şiiri - Musa Özben

Yine başımda esiyor kavak yelleri
Ne tarafa dönsem vuruyor yüzüme
Hani o sarhoşluğun verdiği gençliği
Bulaştıyorum şuursuzca elime yüzüme.

Yine bomboş delikanlığım, elleri
Sıkamıyorum ne yapıp etsem de
Hani o kırmızı kandan, rengî
Gözlerden uzanıyor ta çeneye.

Yine ben izliyorum bahsi
Haniler yineleniyor yine
Gene de oyun bilmemeli
Bilirsin çünkü, bu oyunun kendi.

Z K