Oyun Şiiri - Nurgül Arslan

Kalbimi yoran çocuk
Bazen haylaz,bazen uslu
Hergün yeni bir yanını keşfettim.

Bir hayalet gibiydin
Ne varsın ne yoksun
Beklenmedik zamanlarda çıkıp,
Küçük umutlarım oluyordun
Yada habersiz çıkıp gidiyordun
İzin bile almadan,yok oluşluğum oluyordun

Ezber etmiştin bu oyunu
Burdayım,Yanındayım
Olmadı sıkıldım,yoruldum
Gidiyorum işte

Beklenmedik bir anda çıkıp geleceğim
Oyunuma kaldığım yerden devam edeceğim

Haylaz bir çocuktun
Ne mutlu olmayı biliyor,
Nede mutlu edebiliyordun
Ciddi bir aşk oyunuydu oynadığın

Bu oyun yoruyordu kalbimizi
Ama sen hiç usanmadan
sadece devam diyordun
Perde artık kapandı haylaz çocuk

yüreğim dayanmıyor artık buna

25/08/2007