Nasıl da aşıverirdik çocukluğumuzda duvarları.
Bir yıldız kaysa gökyüzünden,
uzanırdık,
sanki tutuverecekmişiz gibi ellerimizle.
Zaman zaman,
gözlerimizi sımsıkı yumar,
öldüğümüzü düşünürdük.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bilemezdik;
Duvarların böyle yüksek,
Yıldızların umutlar kadar uzak,
Yaşamın acımasız,
Ölümün böylesine zor olduğunu...
.............
Keşke hiç bilemeseydik...Keşke o yıldızları hep tutabileceğimizi bilecek umutları besleyebilseydik yüreğimizde...İçimizdeki çocuğu hemen büyütmeseydik....Ama keşkeler zamanın düşmanıdır ve dostu yoktur.....O yüzdendir ki gerçeklerle umutları ve geçmişi hep dost kılmaya çalışmalıyız...Anlamların derinliğinde kaybolmamak için....Kutlarım ...Saygılar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta