Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bilemezdik;
Duvarların böyle yüksek,
Yıldızların umutlar kadar uzak,
Yaşamın acımasız,
Ölümün böylesine zor olduğunu...
.............
Keşke hiç bilemeseydik...Keşke o yıldızları hep tutabileceğimizi bilecek umutları besleyebilseydik yüreğimizde...İçimizdeki çocuğu hemen büyütmeseydik....Ama keşkeler zamanın düşmanıdır ve dostu yoktur.....O yüzdendir ki gerçeklerle umutları ve geçmişi hep dost kılmaya çalışmalıyız...Anlamların derinliğinde kaybolmamak için....Kutlarım ...Saygılar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta