Oysa Ne Güzeldi Ağlamak… Şiiri - Oktay C ...

şiir yazan yürekler küllendi,
neler oldu bize
hüznümüzü kaybettik,
hüzünlenmeyi unuttuk, ayıp saydık, utandık
serince içimizi ılıtan, yıkayan, gözyaşlarımızdan utanır olduk
daha bir boşaldık, ağırlığımızı kaybettik, hoşlaştık
oysa ne kadar insancaydı ağlamak

kırgınlıklarda adam sendeci olduk,
yabancılaştık,
yalnızlaştık
güvenmek yerine geride durduk birbirimizden
hırsımızdan, kıskançlığımızdan başka görmedik,
en yakın dostumuzu kırdık, hırs yaptık,
kinlendik, iki yüzlü fırsatçı olduk
yittik, yitirildik
yozlaştık, kuruduk, tükendik
oysa ne kadar da içtendik, sıcacıktık, küstük, konuşmadık

oysa hanımeli çiçeği kokusundaki akşam üstlerinden arda kalan saf,
temiz bir geceye uzanırdık,
bir yanımız yalnız,
yalnız kaldık

ilkbaharın tazeliğini hissedemez, göremez olduk betonlarda
oysa ne kadar da canlıydı,
tutamadık,
bilemedik menekşeleri

yitip giden yıllarımıza hayıflandık,
keşkeler dedik,
başka bir şey yapamadık
değiştik,
büyüdük,
ama yalnızlaştık büyüdükçe
göremediğimiz yanlışları gördük,
daha mutsuz olduk,
geride durduk

oysa ne güzeldi gökyüzünün mavisi, tertemiz
gökyüzüne bakamaz olduk
ne güzeldi sabah güneş, kuş sesleri, köpek sesleri,
duymaz olduk
oysa ne güzeldi ağlamak….