Oysa Şiiri - Nilüfer Albayrak

Oysa ne fırtınalar kopar yüreğimde.
Yorgun düşlerimin,
Ardında saklı sayfalar.
Kalıpları kırılmış duygular.
Raflı tozlarda yamalı biblolar…

Oysa ne fırtınalar kopar yüreğimde.
Serçe kanadında,
Kanatlanıp uçmak ister…
Bilinmeyene.
Yok olmak pahasına da olsa;
“Hadi.” diyerek terk etmek her şeyi…
Yolcudur yüreğim.
Ayaklarım prangalı.
Issız düşüncelerin içinde,
Çılgın bir sövüşmeye sarıldım.

Oysa ne fırtınalar kopar yüreğimde.
İnadına bir şarkıya dayanarak,
Notaların ısrarı olmasa,
Salıvereceğim içimde ki kötüyü.

Oysa ne fırtınalar kopar yüreğimde.
Damı olmayan bir ev,
Yatağı olmayan bir oda,
Ve kadehi doldurmayan bir ızdırap…

Oysa…
Evet oysa ne fırtınalar kopar yüreğimde.
Günaha bulanmış her uzvumla…
Yok olurcasına…
Kahrolasıca…