Öyleyse... Şiiri - Mehmet Tunçer

Öyleyse

İlk yaz güneşine duran çiçek gibi
Hadi gülümse
Gözlerinin içi gülsün
İlk günkü sevilerle
Rüzgârda kalmış yaprak gibi
Titresin yine dudakların
Say ki.!
Sinemadayız ve o film perdede
Yasla başını omzuma
Parmaklarını kenetle.
Sevdiğini söyle…
Güneş yine doğudan doğup
Batıdan batıyor.
Yani dünya aynı dünya
Değişen sadece biziz
Birde şu çınar ağacı biraz daha büyüyen…
Yani anla..
Ölmedik yaşıyoruz
Öyleyse..
Nefeslendikçe
Ömrümüz yettiğince
Yaşanacak ne varsa
Yaşayalım birlikte
Bir daha sakın ama sakın.!
Gitmelerden söz etme…