belki bir gün ölüm sessizce çalar kapımı
belki de binlerce sesle gelir
ve heybesine koyup benliğimi
götürür dağlar ötesine
ama bilmez ki
yüreğimin izi kalır
binlerce yürekte...
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Tohum ölse filiz çıkar özünden,
Ağaç olur, habbeciğin cüzünden.
Bunun adı, 'zulüm' değil, 'mükafat'!
Güler çiçek, bu fetihin hazzından.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta