Koşturur durursun soluk soluğa
katlanırsın ya sabır çekerek
günlük hayatın kurallarına
hep yapmak zorunda oldukların vardır
taşırsın durmadan birşeyleri
anlamalısın vermelisin uymalısın
soru sormamalısın hiç
olmak istediğin yerde ve kimlikte
değilsindir
bu nasıl bir oyundur
saatleri dakikaları sayarsın sessizce
içinde isyanlar büyür büyür
sıkılırsın boğulursun susarsın
kilitlersin kendini kendi içine
bazen nefes alamazsın
yıkmak istersin duvarları
camları kapıları kırmak
özlemle bakarsın gökyüzüne
kocaman bir Albatros olmak
kanatların yorulana dek uçmak
ruhun bedenine sıkıştırılmış civa gibidir
acır acır canının taa içi
anlatamazsın
tükenirsin
sıkılmış bir limon gibi
dönersin odana
sıcacık bir can yerine
kucaklar seni kaskatı beton
yalnızlığın karadeliğinde yitersin
sonunda uykuya kaçarsın
yine öylesşine bir güne hazırlanmak için
Nilgün ACAR
15. 01. 2003
Kayıt Tarihi : 2.1.2007 18:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

10 PUAN VERİYORUM.
TÜM YORUMLAR (1)