Öylesine…. Şiiri - Abdullah Korkmaz

Öylesine yaşamaktır seninki.
Ellerinde sigara izmaritlerinden başka ne kaldı?
Yoksa biriktirdiğin tüm sevinçler
Tükendi mi birer birer?
Beraber yola çıktıkların
Saptı mı menzilden?
Sen de öylece kaldın mı buhranlarınla?
Ardına baka baka yürümekten mi yoruldun?
Nedir bu gözyaşları?
Nedir bu bitmez karanlık?
Yoksa girmiyor mu pencerelerinden
Her sabah umutla beklediğin aydınlık?

Öylesine yaşamaktır seninki
Gözyaşların içini boğmakta.
Ama gel gör ki Heyhat!
Alemde yine sabah olmakta.
Sen de oturup öylece geceye şiirler yaz.
Başını al ellerinin arasına.
Sonra hiç durmadan
Ağla, ağla…
Zaten boğulmuyor musun gözyaşlarında?
Gözlerin her zaman yorgun yollarda.
Kimi bekliyorsun öyle?
Kim gelecek uçsuz bucaksız yollardan.?
Kim aşacak bu dağları?
Kim gelip vuracak alınlaırndan
İçindeki tüm korkuları?
Sen de biliyorsun gelmeyeceğini.
Her gece bin duayla beklenenin.

Öylesine yaşamaktır seninki.
Zifiri karanlıklarda.
Bir mum ışığı kadar umudun da mı yok?
Bütün ışıklar söndü mü yaşadığın şehirlerde?
Yoksa debisi yüksek nehirlerde
Kalbini mi kaybettin?
Öylece akıp gitti mi duyguların?
O hırçın akışlarda.
Her gün kahroldun mu
Yalancı bakışlarda?

Öylesine yaşamaktır seninki.
Ama gel gör ki
Sana yakışmıyor öylesine yaşamak
Sana yakışmıyor
Yürürken ardına bakmak
Tökezlemek, yuvarlanmak…
Sana yakışmıyor karanlıklar.
Sen aydınlıkların çocuğusun.
Yakışmıyor sana köhne kent sohbetleri.
Yalancı yüzlerin hilebaz gülüşleri
Sen ki adınla sanınla baş koydun
Yaşamak sevdasına..
İnadına şiirler yazdın aşka ve umuda.
Sen ki vakti zamanında
Bir yaşamdın.
Boylu boyunca sevince uzanmış bir yaşam.
Yakışmıyor sana bu gitmeler.
Bu küsmeler
Haydi!
Sil gözyaşlarını…
Yaşa inadına.
Sarıl düşlerine
Doğan ufuklarda…
Sonra,
Yeni menzilli yollara hazırla bavulunu.
Yoksa korkuyor musun?
Korkma!
Öylesine yaşamak yakışmıyor.
Böylesine güzel hayata….