Ufukta sessizce bir güneş daha battı.
Belki kara bahtıma bir güneş doğar derken.
Öyle yalnızımki...tek yalnız olana ayan halim.
Haykırmak avazı çıktığı kadar kime...
Oysa öyle güzel bir bahar akşamıki
Karanlık çökmeden son şarkılarını en güzel nameleriyle şakırken kuşlar,
Yüreğimden geçenleri kağıda dökmek ne mümkün.
Sessiz ama çok derin haykırışlarım sana,
Ey yüreğimin tek sahibi...
Ne yapsam ne söylesem boş,
Öyle yalnızımki.
Sevinirim kendime, üzülürüm kendime
Bir başıma...
Özlemekteyim çok içten yüreğimdeki sevgiyi.
Ama neylersin rüzgarın önünde bir yaprak
Savrulur, savrulur bir meçhul bahara.
Gözyaşlarım hep yüreğimde
Öyle yalnızımki
Akşamın karanlıkları çökerken yüreğime
Bir ızdırap şarkısı daha yudumluyorum
Yalnızlık birtek sana yakışıyor
Ey eşi olmayan sevgili
Ben yalnızlığımı sana şikayet ediyorum
Öyle yalnızımki.
Kayıt Tarihi : 5.5.2018 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
26.02.2013

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!