uyandım karanlık uykularımdan
elim telefona gitti sustum
bir sigara yaktım
gözlerim seni aradı
sen yoktun
öyle ya sen gittin
ben unuttum
sensiz yaşamayı unuttum mesela
hala sen var gibi her adımda suskunum
farkında olmadan hala seni sayıklıyorum
akıl bu geliyor işte senli benli günler
tüm ışıklarını kapattım kalan ömrümün
bir tek gözlerin kaldı düşlerimde
birde gülüşlerin aydınlıklara çıkartan beni
satır satır sana Aşk yazsam
ne fayda,öyle ya sen gittin
alışıyorum dönmeyişine
alıştırıyorum kendimi sessizliğe
aldırmıyorum giyinişlerime
aldırmıyorum serzenişlerime
aldırmıyorum özleyişlerime
durup düşününce tadı kaçmış hayatın
fark ediyorum,
pişmiş aşa su katılmış gibi bir hal var içimde
nedendir ki diye sormuyorum kendime
öyle ya sen gittin...
sütten kesilmiş bebek gibiyim bu günlerde
hiçlik makamında bir şarkı sanki
sanki kapıda duyuyorum ayak seslerini
tıkır tıkır geliyorsun bana,
yani öyle ki bir sabah kapıyı açınca
sarılıvereceksin boynuma,
sanki şu odadan çıkageleceksin
yanan tüm ateşleri söndüreceksin,
sanki saklısın bir yerlerde
hani elma dersem çıkageleceksin,
yani sabah kollarımda uyanacak,
aslında uyanamadan Aşk'ı sayıklayacaksın
yine işe gitmek istemeyecek,öpüşlerimle ayılacaksın
her telefon sesinde sen olacaksın
hayal meyal bir hal bu
buğusu kaçmış gözlerimde gördüğüm
öyle ya sen gittin...
şubatın ortası bir soğuktu ANKARA
daha buzul saatleriydi ıslak kaldırımlarda
kokluyordun geceden kalma bir çiçeği
kırmızı buketli,içinde bir sıkıntı bir endişe vardı
bırakmayacaksın beni der gibi bakışlarda
saklanan korkuydu bu,sarılıyordun sımsıkı bana
ben dik duruyordum sana hissettirmeden
korkularımı içime ağlıyordum,
sen bana bakınca ne görüyordun bilemiyorum
ben sana baktıkça korkuyordum,
içimden bir şarkı geçiriyordum
'ya sen gidip de uzaklara bensizliğe alışırsan '
diye başlayan,
başlaman bitiriyordum şarkıyı
öyle ya sen gidiyordun...
şimdi biz kavramını çok konduramıyorsun
bu yüzden benliğine belkide
bu yüzden unutuyorsun,neyi ne kadar sevdiğini
alışıyorsun kendine,kendince kendinle yaşlanmaya
aldırış etmezden gelebiliyorsun
gözün görmediği gönülden ırak gerçeğine
neden diye sormanın anlamsızlığını yaşatmıyorsun
son kez öyle ya sen gidiyorsun...
öyleyse git güle güle...
11/11/2012
fatih porsuk
Kayıt Tarihi : 12.11.2012 03:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)