Tarifi olmayan bir şey var ruhumda.
Öyle özenle, ince detaylarla işlenmişki,
Yalnızlık, hüzün, acı, yorgunluk, kısacası sensizlik gibi.
Hayattan beklentim yok, yataktan çıkasım dahi yok.
Öyle sağlam çöktümki senden sonra,
Yaşattığın şeylere ragmen seni içimden atasım yok.
Özlemin mısralarında gezinirken kokuna rastladım
Sarıldım, dertleştim, özleştim,
Oyle ince ve hoştuki tenime ilmek ilmek işledim
Sensiz attığım bu adımların hepsi bomboştu
Gezindim, gezindim bulamadım seni
Heryer hatıralarınla doluydu,
Ben gülleri çok seviyorum demiştin,
Tüm gülleri ayakların altına serdim leyla,
Dikenleri ne kadar canımı yaksada, hissetmedim hiç,
Benim en büyük canhıraşım sensin, senden başkası yakabilir mi bu canı ?
Dön gel bak sensiz viranım buralarda,
Elim gitmiyor başka ele, gözüm görmüyor senden başka yari, gönlüm tanımıyor senden başkasını…
Ciğerimden yanıyorum ben, bu seferki çok başka,
Çok canım acıyor, çokk
Gözlerden yaş akmazken içimde kıyametler kopuyor,
Kaldırımlar sırdaşım oldu sokak lambaları şahidim,
Biri acıma yoldaş olurken, digeri acımın sahibine düşman oldu, düşman oldu
Sayamadığım kaç gün kaç ay geçti yokluğunda,
Oysa ne sözler vermiştik birbirimize, kavuştuğumuz gün,
Başka tenler girmeyecekti aramıza, başka kokular sinmeyecekti üzerimize, başka gözler değmeyecekti gözlerimize,
Bu sana veda mektubuydu aslında,
Ardıma bakmadan gidecektim, son kez yazacaktım seni,
Ama her veda ardına bakmadan olmuyormuş,
Nasılsın diye sorma, ben de bilmiyorum,
Sanki tüm dünyanın derdi, çilesi bana yüklenmiş, öyle yorgunum ve çaresiz.
Herşeyle baş ettim, ettimde, gidişinin enkazında can verdim.
Sen gittin ya inan birdaha hiç eskisi gibi gülmedim, gülemedim.
Yokluğun lav gibi yakıp kavuruyor içimi, tam iyiliştim derken tekrar alevleniyor közü.
Artık ellerim çok titriyor, her kaldırımın taşı beni tanıyor, her sokak lambası gözyaşıma şahit.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!