Seninle mutluluk gözümde kaldı
Yüregim hasretiin koruyla yandı
Tomurcuk güllerim dalında soldu
Bahçemde Gülleri Der de öyle git
Bıraktın sevdanın kara kışında
Ayrılık Rüzgarı esti başımda
Giderken akıttığın gözüm yaşında
Sana olan nefretimi gör de öyle git
Madem gidiyorsun beni bırakıp
Hasret ilmigini boynuma takıp
Bu yaşlı gözlerime son defa bakıp
Perişan halimi gör de öyle git
Bir daha karışmam senin işine
Azrail misali düştün peşime
Giderken bir daha girde düşüme
Son defa uykumu böl de öyle git
Bırakıpta beni hemen gidersin
Bir daha affetmem beni bilirsin
Sana son sözümü merak edersin
Şerefsiz; sin yarim bil de öyle git.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi



