Düşünmek bu kadar acı verebilir mi bir insana? Veriyor işte!
Şimdi ağlamak en ucuzundan bitmişliğin seyrinde.
Alamadığın nefesi vermek istercesine girdabında yalnızlığın
Ne yana baksan hiçliğin sinmiş gözlerindeki çaresizliğe.
Artık ölmelerin vaktidir, en yoksulundan zamanın ayazında
Ya da ihtimaldir ki kabullenip içinde yanan ateşin yalazında.
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Teşekkürler efendim
İnsanı tercihleri zamanda hiç ummadığı kadar mutlu ya da mutsuz edebilir. Ve zamanın da telafi edilir bir özelliği yoktur bildiğiniz gibi. Defter kapanmadan hiçbir şey için geç kalınmış sayılmaz belki de “yaşamak” sanıldığı gibi hayatın tek evresi için geçerli değildir.
Şiiri çok beğendim, yüreğinize sağlık
Saygı ve selamlarımla…
Teşekkürler efendim
Düşünmek bu kadar acı verebilir mi bir insana? Veriyor işte!
Şimdi ağlamak en ucuzundan bitmişliğin seyrinde.
Alamadığın nefesi vermek istercesine girdabında yalnızlığın
Ne yana baksan hiçliğin sinmiş gözlerindeki çaresizliğe.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta