Öyle Bir Sensizlik Ki Şiiri - Yemin Türk

Bir sensizlik var ki bende öyle bir sensizlik.!!
çığ gibi altından kalkamadığım.
Dağ gibi aşamadığım aşıpta sana ulaşamadığım.
Oysa bir dünyam vardı seninle kurduğum. Göğünü ovasını dağını denizini seninle donattığım.
O" dünyayı ısıtan güneşi, gecesini aydınlatan ay'ı,sonbahar da yağan yagmuruydun. Yeşiliydin baharın,süzülüp giden nehir'i.Coşkun akan ırmağı,içime aktığın gibi.
Beni benden alıp başka bir ben yapan mimardın.
Özlemin kışıydı dünyamın içimi üşüten.Sensiz kalma korkusu şimşekleriydi Ellerin içimdeki buzları eriten sobamdı.
Aşkın yüreğimi yakan volkan

Gözlerin; gözlerin en derin denizlerdi daldığım dalıp kaybolduğum.
Sesin yokmu "0" sesin seher vaktimdi hayatın yorgunluğunu attığım,dinleyip dinleyip kendimi,kederimi unuttuğum. Uzaklardaki gurbetim Öksüz çocuğun babası yetimin anasıydın.
Dert ortağım dostum. Eşimdin bir yastığa baş koyduğum
Sensiz gecelerde uykuyu haram kıldığım.
Hayatı oluşturan herşeydin işte.
Şimdi yıkılıyor 0 dünyam
Güneşi sönüyor,denizi kuruyor,yagmurlar ağlıyor yokluğuna
Ay tutuluyor kararıyor dünyam
Dağlar savruluyor ve feryadım bölüyor karanlığı
Anlayacağın sevgili kıyamet kopuyor
Son duamı ediyorum Allah'a dön diye dönde bu rüya biraz daha sürsün diye.