İmtihansa şu hayat; oyalanma boş şeyle!
Onu dolu yaşayıp, meşgaleni hoş eyle!
Sakın saçıp savurma, ömür denen nimeti!
Maslahatsız ne varsa; üç talakla boş eyle!
Melun şeytan hasmındır, dostun sanıp aldanma!
Ne söylerse söylesin, sen, sen ol da; inanma!
Emin ol ki her sözüm, hakikattir ey nefsim;
Vesveseye düşerek, hayal ya da zan sanma!
Hatalardan uzak dur, her yaptığın kayıtta!
Kimse görmez sanarak, karar kılma ayıpta!
Günah küçük olsa da; olma onda berdevam!
Böylelerin kahiri, bil ki; mutlak kayıpta!
İstiğfara güvenip, isyan etme Rabbine!
Dört el ile yapışıp, ittiba et Hak dine!
Cahillere inanıp, riske atma atini;
Mışmış’ları bırakıp; aç kitabı bak dine!
Ayet, hadis ölçüdür, sair savlar mağlata!
Düstur edip tekini, kıstas yapma hayata!
İflah olmaksa gayen, kitap, sünnet kafidir;
Rağbet etme ağyara, zinhar, asla ve kat’a!
Abdullah Toroslu
23.05.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 28.5.2012 10:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!