Yitirdim oksijenimi
içe çekilecek bir sen vardın oysa
varlığın bir nefes alma biçimiydi
benim için...
Terkettin beni oksijenim
hangi resme tuval olurum artık?
kimler hangi renklere boyar beni?
kimin canı ister benim gibi
eskimiş bir akciğer hücresini?
Geri gelme,geri koş!
Yerleşiver kimsesiz nefesimin
ve de buruk iç çekişlerimin
oksijensizliğine...
Kayıt Tarihi : 25.5.2001 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!