Övünmek Gibi Olmasın Şiiri - Fatih Güler

Övünmek gibi olmasında kendimi
Bu şair yazıyor be
Sanki destan yağdırıyor yazarken
Mürekkebi dayanmıyor kitap olup yağıyor
Ta gök ağlıyor toprağa
Gül açtırıyor şairin gönlüne
Gurbet çiçeğinin kokusu
Bütün bedenini sarıyor

Övünmek gibi olmasında
Bu çocuk sevdim mi
Deli gibi seviyor be
Memleket hasreti gibi
Anaya muhtaç gibi
Babayı bekler gibi
Kardeşi koru gibi
Ablaya yalvarır gibi
Ağabeyle dertleşmek ister gibi
Ekmek gibi, su gibi
Gelmeyeceğini bile bile
Acı çekeceğini bile bile
Kaybedeceğini bile bile
Öbür dünyada da
Yapayalnız kalacağını bile bile
İnatla daha çok seviyor be

Evet övünmek gibi olmasında
Bu yürek başka bedende yoktur.