Yirmi temmuz gününde, beyaz doldu semalar
Tek başına başardık, el vermezken yandaşım
Şaşırttı olan biten, mosmor bütün simalar
Son buldu bu mezalim, mutlu oldun kandaşım.
Vurmadık günahsıza, vermedik yoktan elem
Anlattık bir kez daha, tanıdı Türk’ü âlem.
Güzel geçti yirmi yıl, kahraman Denktaş ile
Dermansız kalan düşman, bakamazdı yan bile
Mazide kaldı her şey, bitmeyen sonsuz çile
Derin vurdu yaralar, biraz soldun kandaşım.
Yeniden imar ettik, yardım ettik tonlarca
Hiç boşluk bırakmadan, köprü olduk onlarca.
Birden karardı gündüz, filiz verdi sancılar
Bölündü yavru vatan, nifak soktu “ben”ciler
Savaş görmedi gençlik, bilmiyor ne kinciler
Darlandı yandı yürek, yaşla doldun kandaşım.
Aslından menkul nesil, neyler ki geleceğin
Silkinip değişmezsen, çok gün yok güleceğin.
Burhan der ne gaflet bu, sanki savaş olmamış
Ocaklar bir bir sönüp, saçlar başlar yolmamış
Nerdeyse zorla girmiş, Mehmed’im hiç ölmemiş
Bizi hiç dinlemeden, suçlu buldun kandaşım.
Birden işgalci dendik, söz duyduk üzülerek
Kayıp gitti tüm yıllar, boşuna yandı yürek.
(20.07.2006)
Burhanettin AkdağKayıt Tarihi : 20.7.2006 18:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Binlerce şehit verdiğimiz, Yavru Vatan diye payelendirdiğimiz bize ait topraklarda otuz iki yıl evvel bugün bir acı devir kapanıp yepyeni bir aydınlık yarınlar penceresini açmıştık hep birlikte. Ama aradan geçen yıllar, bu arada savaşı yaşamamış ve bu acılardan bihaber olan yeni genç nesil, şimdilerde kahramanını neredeyse istenmeyen bir vatan haini ilan edecek hale gelmiş. Az kaldı neredeyse elden çıkacak olan, Anavatana yük olarak görülen bu topraklarda, otuz iki yıl sonra nereler gelmişiz. Sonra da niye böyle oluyor diye dövünmek herhalde timsahtan geçme bir haslet ve hastalık olsa gerek. Beyhuda gözyaşları ne ifade eder ki olan olduktan sonra... Ne yazık ki...

Bizdeki gibi. Ne yazık ki ihanet orada da, burada da tepemize kadar erişti. Durum böyle olunca ar, namusun çarmıha gerilmemesi mümkün değil.
Selam ve saygı ilr üstad.
Ocaklar bir bir sönüp, saçlar başlar yolmamış
Nerdeyse zorla girmiş, Mehmed’im hiç ölmemiş
Bizi hiç dinlemeden, suçlu buldun kandaşım.
32 Yıllık Kıbrıs Davasının muhasebesini çok güzel yapmışsınız.. Bugün Türk Ordusunu işgalçi diye görenler bir daha düşünseler ve böyle bir kararı veya söylemi hangi vicdanla söylediklerini görebilirler mi? hiç sanmıyorum.. tebrikler..
Mehmetçik. Eoka cıları süpürdü. Kandaşlarım kutsal mevhum ve değerlerine zıt düşmeyi bir şey sanarken, ötekiler adım adım enosise ulaşma sevdasına düştüler. Allah [cc] akıl ve izan versin inşallah. HARİKA BİR ŞİİRDİ... İBRETLİK BİR VESİKA. TEBRİKLER...SAYGILAR
Ümran Tokmak
Selamlar..
TÜM YORUMLAR (8)