Otobüs Durağı Şiiri - Muhammet Teksen

Bir otobüs durağında bekleyen emekli teyzeler gibi
Yorgun şimdi yüreğim
Yürek denen makinenin içinde paslanmış bir gıcırtının sesi
Tavan arasına kaldırılmış vicdan gibi bir silueti var
Buhranlara kapılmış mutluluğun arsızlığı,
Olmamış hayallerin Hayırsızlığı var.
Kelimeler bile dökülmüyor artık kalemden
O kadar üşengeç ki artık
Kelimeler bile bilmiyor artık anlamlarının ne olduğunu
Kuru kâğıda yazdıkça sararıp solduğunu