Otobüs Şiiri - Devrim Dinç

Kimsenin bilmediği bir köyde yaşıyorum;
Nüfus: 1 Rakım: Belirsiz
Hayatın hergün son bulup yeniden başladığı,
Resminin devamlı kaybolup tekrar bulunduğu,
Ben, ve hayallerimden başka kimsenin
Uğramayacağı, kimsesiz, ağaçsız bir köy

Bazen bir otobüs bekliyorum yolda,
Hani her saat başı geçen
Ve sana açılan kapının kolu sandığım, küflü,
Aynı zamanda emektar, sahipsiz...

Artık bu köyden otobüste geçmiyor sen de,
Biliyorum hangi köyden, hangi otobüsün geçtiğini,
Ve ona kimin binip nereye gittiğini...
Haykırmak geliyor içimden bazen, otobüse ve sana:
Beni, bana bırakında nereye olursa defolun gidin!
Umrumda değil! ! !