Ötme Garip Bülbül Ötme Şiiri - Hüseyin T ...

Ötme Garip Bülbül Ötme(4)

“Umutlarımızı yıldızlara astık,
Hırsızlar çalmasın diye,
Seher vakti bülbüllerle ağladık,
Kanayan yaralarımız akmasın diye…”

Bülbülüm dalda öterim,aşkın yolundan giderim,
Suret-i Haktan geçerim,ötme garip bülbül ötme.

Su içerim kana kana,gönlünü versene bana,
Bu canım fedadır sana, ötme garip bülbül ötme…

Bülbül dalda tüneyecek,ahi ovaya inecek,
Sabreyle seher gelecek,ötme garip bülbül ötme…

Bülbül daldan geçmez imiş,gül bülbüle küsmez imiş
Bağbanını sevmez imiş, ötme garip bülbül ötme…

Yanıyor gönül dağlarım,kendi içimde ağlarım;
Su olup akıp çağlarım,ötme garip bülbül ötme..

Ben giderim sabır eyle, gitmez isem derdest eyle ,
Sevmez isen bana söyle,ötme garip bülbül ötme…..

Atarsın bana çamuru,kendin giyersin samuru;
Görmezsin bende kamburu,ötme garip bülbül ötme.

Beni kafese koymuşsun,canımdan canı yolmuşsun,
Adem idin puşt olmuşsun, ötme garip bülbül ötme…

Ölüm sana da gelecek,dumanın göğe tütecek,
Bu zulüm elbet bitecek, ötme garip bülbül ötme..

Bülbülüm dalda ağlarım,gönül dağında bağlarım;
Sel olup akıp çağlarım,ötme garip bülbül ötme.

Bülbül müyüm bay/kuş muyum,bilinmez bir sarhoş muyum;
Dolmaz isem ben boş muyum,ötme garip bülbül ötme.

Hüseyin’im budur özüm,ahır zamandandır sözüm,
İki yüzlü olmaz yüzüm,ötme garip bülbül ötme…