Yine hep uzaklardasın sevdiğim
Dağ ötelerinden yansıyarak
Çelik perdeleri yırtarak geliyorsun
Işık gibi, karanlık gibi...
Yine hep uzaklardasın sevdiğim
Bir rüzgâr sadece bana üflediğin
Oysa sen rüzgâra ses veren kaynaksın
Yine hep uzaklardasın...
Belli yine seni bekleyeceğim
Ey bu ışığın, karanlığın, sesin sahibi!
Ufuklara düşmüş bir yankı gibi
Yine hep uzaklardasın...
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dolunay Dergisi 1988
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!