Otel Şiiri - Nevzat Özkan

sabaha karşı,
manevra yapan
güzergahı belli
nöbetçi trenin
yol isteyen düdüğü.
erkenden kalkmışız
penceresi saat kulesine bakan
ikinci sınıf otel odasında.
gözlerde nem.
annem babam ve ben .
çöp kutusundan
bize bakıyor
yağlı kağıda sarilmiş
kuzu kellesi,
akşamdan kalan.
o gece sonrası
nereye gitsem,
sabaha karşı
hep uyandırır beni,
manevra yapan trenin
o düdük sesi.