Osmanlıyım Ben Şiiri - İsa Dellal

Yorgun ayaklara sahipti artık

Ayıkken sayıklıyordu

Yürürken sayıklıyordu

Aslında sayıklamak da değildi bu

Olsa olsa

SERZENİŞTİ

Osmanlıyım ben diyordu

Duyulmayan çığlığıyla…

Gençler diyordu gençler

Aaahh gençler! ...

Böylesi bilinçsizlik.

Fatihim vardı benim Yavuz Sultanım

Genç Osmanım vardı Sultan Süleymanım

İnancım vardı tarih olmuş yaşamım…

Gençlik diyordu aaahh gençlik!

Osmanlıyım ben diyordu çürümüş yapraklara bakarak

Çürümüş umutların doldurduğu havayı soluyarak

Şimdiki durgun sular diyordu

Nasılda yukarı çağlar olmuştu vaktinde

Ah diyordu ah ediyordu

O kırmızı akan nehirler

Nasılda griye bu kan kırmızısı

Osmanlıyım ben diyordu

Efsane yazmıştım

Lakin unutulmuş masal olmuşlar

Ve güneş olup aydınlattığım diyarlar

Mum ışığına muhtaç kasaba olmuşlar.