Osman Yüksel Şiirleri - Şair Osman Yüksel

Menfaat sofrası seren var yine
Ufacık çıkarlar sağlamak için
Şeytan latasını giyen var yine
Milletin bağrını dağlamak için

Hak hukuk çiğnenir oldu bu Yurtta

Gitsin

Güneş doğsun yüce dağlar ardından
Karanlık gecemi silipte gitsin
Neyleyeyim tahtı sarayı gayri
Geçerken gönlümü alsında gitsin

Size metheyleyim serhatı Karsı
Kaleden bakınca seyranı hoştur
Biraz azeriye çalar şivesi
Bu serhat ilinin hayranı hoştur

Kültür akar ozanının dilinden

Bir Türlü

Kırdılar kalp denen gönül tasını
Yapam dedim yapamadım bir türlü
Giriftar ettiler aşk ateşini
Sönem dedim sönemedim bir türlü

Kalplere kin çökmüş bak vallah billah
İnsanlık çığrından kul yaptı vallah
Bizi kulum diye yarattı Allah
Biz ilim yoluna hor bakar olduk

Ülkeme fahişe girdi satıldı

Bütçeyi eriterek her eve kömür derdin
Tuzağın oy içindi ama kırize girdin
Odun kömür kaza sen yüzde yüz zamı verdin
Calışan kitleyemi beyim senin garezin
Emeklinin derdine bulsun başbakan cözüm

Yar yüreği taşa benzer
Ağustosum kışa benzer
Sevdim ama düşe benzer
Arıyorum bulamadım

Hatıram var siyah beyaz

Savaşlarda katmış şanına şanı
Namı ürkütmüştür kahbe duşmanı
Helal yiğidinin vatana kanı
Şehidiyle namlı ünü yozgadın

Mazlum kula vurmaz fiskele taşı

Düşman istila etmiş Vatan sarılıyordu
Top tüfek sesleriyle gökler yarılıyordu
Bindokuzyüzonbeşte Çanakkale kan revan
Ogün kahpe düşmandan hesap soruluyordu
Allah Allah sesleriyle ilerliyordu ordu
Kimi kâfir vuruyor kimi vuruluyordu

Cananım

Bülbüller nameler okur dalımda
Arı misalisin gönül bağımda
Günah meleğimsin gezen solumda
Gark ol acılara ağla cananım