Yangın var! bakma öyle yanan kalbim
Söndürme,bırak yansın ki öğrensin
Öğrensin acıyı,gamı kederi
Kavrulsun aşkın ateşinde bırak
Soygun var dur boşa hırsız arama
Sanrılar, sanrılar
Nerden üşüştüler başıma bilmem
Dün gece,yatmadan önce
Elleri kanlı bir çocuk gördüm
Sonra bu öğlen imdat çığlıkları
Cesaretin getirdi sana esareti
Korkaklara layıkmış demek hürriyet
Ne şanlı yenilgi,yok hiç nedamet
Yazık!
Zafermiş alçakların kısmeti
Dur gitme yalnızlığım üşürsün
Baksana dışarıda zalim bir fırtına
Yapraklar bir sağa bir sola uçuşuyor
Yıllanmış kahverengi borularda
Sobaların dumanı tütüyor
Bırakma beni yalnızlığım ne olur
Ateş gibisin şimdilerde
Dokunanı yakıyor,acı veriyorsun
Olsun bir gün gelip kor alevlerin söndüğünde
Küllerini savuracağım sağa sola
Korku gibisin bu aralar
Uyutmuyor ışıksız geleceğimin gölgesi
Gözlerimin önünden bir an olsun gitmiyor
Olacak olur, kader demek kolay
Lakin gerçekler, her daim korkutuyor
Kurtulamıyorum
Huzur dolu, kaygısız geceler arıyorum
Ne kaldı benden geriye söyle
Sevgimi aldın,kibrimi aldın
Alçak hırsız!
Gururumu utanmadan çaldın
Haysiyet celladım konuş
Cevap ver sözlerime
Zaman durdu bana,akmaz oldu sevgilim
Oysa alınlar kırışıyor,takvimler eskiyor
Yalnızlığımdan mi yoksa ne dersin?
Üstelik yalnızlığım ağır rutubet kokuyor
Gel gidelim buralardan sevgilim
Dursun Bey emekli,altmışaltı yaşında
Bedeni yorgun,ruhu doygun
Ölümü özlemiş,gözlerinin feri sönmüş
Gitsin
Hırsız Servet aranıyor,her daim kaygılı
Bir ışık gördüm
Mavi köşkün ardında
Yürüdüm hızlıca
Uzattım ellerimi tutamadım
Işığı tutmayı öğret bana
Kaçamasın ellerimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!