VUSLAT EYLER VERMANI
Külüngüyle dağ yarmış, Şirin’e vurgun Ferhat
Kerem’i kül eylerken Aslı’yı sarmış feryat
İster misin bu fani, çeksin öyle bir hayat?
Efkârlanır yüreğim gece gündüz ağlarım
Felek hançeri vurmuş hasretinle dağlarım
S/ÖZ BANA YETER
Şu gönlüm de biten narin çiçeksin
Dökülse yaprağın öz bana yeter
Hayallere iten sen tek gerçeksin
Her daim verdiğin söz bana yeter
Kul'a; akıl vermiş, kulu yaradan
Doğru yolda yürü, sıyrıl aradan...
Pişmanlık duyup ta kalma sonradan
__Ömründen gidiyor, biçilen zaman...
__Ama ne yazık ki; sözde Müslüman!
Ey! .. Yüce Allah’ım yarattın solu
Fikirsiz fahişe kapmış bu yolu
Dinsizin ağzında küfürler dolu
İmansız kulundan sen Türk’ü koru
Her dostum kendince adamın hası
Gönülleri tutmaz kir ile pası
Olur ya kibirden şişen olursa
Tutmayız yürekte günahkâr yası
Bir uçtan bir uca sıra dağlarız
Bir ah çeksem derinden kimim ben acep neyim
Parçalanır her zerrem etrafa yayılırım
Ahvalimi sunmaya bulabilsem bir deyim
Toplasam da kâr etmez ben sensiz sayılırım
Çaresiz zavallıyım bu günüm dünden beter
Beşi bir yerde harfler iki hece okunur
Ne de güzel SEVGİ /nin ismini almışsın sen
Güzel adı andıkça yüreğime dokunur
Kalbimin kapısını SEVGi/nle çalmışsın sen
SİNSİCE!
Nerede dostluk kursam, girdiler aramıza
Muhabbet tellallığı yapıp durdu sinsice
Nifak tohumu ekip tuz bastı yaramıza
Zaten gelen vurmuştu, giden vurdu sinsice
SİYASETÇİ GÖRDÜM
Yalanları çoktur doğru laf bilmez
Memleketi soyan siyasetçi gördüm
Arsız hırsız olmuş yüzünü silmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!