senki ne yağmurlar yağdırdın kırık kalpler ülkesine
senki ne hüzünleri ıslattın yüreğinle sevdalı bulut
benki ne çok bekledim oysa bir damlanı yıllarca
benki ne fırtınalarda şemsiyesiz kaldım yalnızlığımla
ve şimdide diyorsun ki ben yağmur bulutu değilim
ve şimdide diyorsun ki ben sadece güneşi gizlerim
Ararım dedin aramadın
Bir haber bile bırakmadın
Umarım beni unutmadın
Taş olur yüreğin beni unutursan
Bekledim belki de zamanın yoktu
Aç kollarını sar boynuma
Gidiyorum buralardan sanma ki dönerim bir daha
Hasrete çıkan bütün yollarda
Adını yazdım inan her adımda
Dur,dur gitme dersin diye
Seni şiire dökmek o kadar zor ki
İnan kalem yazmıyor hiçbir heceyi
O kadar zor geliyorsun ki bana
Sanki ulaşılmaz bir dağ yamacında
Eşine rastlanmayan bir çiçek
Yada yazılması zor bir dize gibisin
“Ne olurdu ki
Sahiden de gelsen...”
Yüreğim acıyor bir tanem
Her gece büyük bir umutla
Dalıyorum sensiz uykulara
Yaralı bir serçenin kanatlarındayım sevgilim
Umut o kadar uzak ki bana
Güneş bile üşütür oldu
Ne acılara katlandı da bu yürek
Yokluğunda hep kanar oldu
Nereden bilebilirdim ki sevmenin
Böylesine zor olduğunu be güzelim
Hiç sever miydim böyle delice?
Yakar mıydım kendimi aşk ateşinde?
Yıkar mıydım umutlarını yüreğimin?
Senide böyle kırar mıydım?
HASRETİM SANADIR
Yanındayken bile uzak olmak var ya sana
Dokunamamak saman sarısı saçlarına
Koklayamamak gül kokulu tenini
Ve hasret kalmak sana saatlerce
Yalnızlığımda sana
Özlemlerimde yüreğime
Çaresizliğimde ise sevgine
Sığınıyorum bir liman gibi...
24.05.2003
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!