Hani seviyordun sen şiiri aşkı
Girmedin boş gönlümün köşkü
Seni sevmek güzel banamı düştü
Sevemem haddimi bilen aşığım
Kalbim yara gönlüm yanar tutuşur
Beklerim gelmiyor sevda keşiği,
Engel var geçilmez de aşkın eşigi
Yarim yok sallarım boş bebek beşigi
Hayallerle yaşayan da garip biriyim
Sevgilim olmadı tutamadım bir eli
Özlemini duyarım mutluluk bilmem
Gönüldedir yaram bir kere gülmem
Göçersem dünyadan geriye dönmem
Aşkını bulamayan gitti garip dersiniz
Kerkes el eledir ben tek kalmışım
Fetettin gönlümü dipden derinden
Vurdun güzel beni en ince yerimden
Kurtulamazsın kaçma gayrı elimden
Bundan sonra da sana hep yazacagım
Boşa gitti şimdiyece hep yazdıklarım
Gene hayaller bende boş oldu gitti
Aşkımı bulmuştum Başlarken bitti
Bu yarda bıraktı garibi ellere gitti
Yine yarsız kaldım da garip başıma
Bilmem dileklerim neden olmuyor
Divane mecnunum ben çöllerde
Bülbülüm duramam hiç güllerde
Çok dertliyim de son günlerde
Garip hallerimi gelde gör gardaş
Keremim aslımı bilmem nerede
Bana anlamıyorum seni ben diyorsun
Anlamazsın çünkü beni tanımıyorsun
Acıyı tatmamışsın sen hep gülüyorsun
Nereden bileceksin ki sen bu garibi
İhanetmi gördün ki sen azapmı çektin
Gelen geçen bana darbe vuruyor
Garip öksüzler de hatırımı soruyor
Sevdigim yoktur zaten içim yanıyor
Bir seveni hiç olmayan bir garibim
Anlamıyor kimse benim dilimden
Bir ben bir sen kaldık gülmeyen
Dünyada kavuşup murat almayan
Sevenler biz kaldık mutlu olmayan
İkimizden başka evlenmeyen kalmadı
Dünür olur yarim sözümüzü keselim
Güzellerden ben aşkı dileniyorum
Otuz yıldır arıyorum bulamıyorum
Yaşarım ben aşksız gülemiyorum
Su ile havadan hiç farkı yok aşkın
Aşksız sevgisiz de hiç ozan olurmu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!